لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: در رکود اقتصادی اخیر، تقاضاهای زیادی برای جلب استعدادها وجود دارد و اغلب سازمان ها از سیستم مدیریت استعداد برای ایجاد مزیت رقابتی استفاده می کنند. فقدان فراگرد مدیریت یکپارچه استعداد به منزله رویکرد راهبردی به هدردهی زمان، تلاش و پول منجر می شود. طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و در آن از روش فراترکیب استفاده شده است. پژوهشگران با روش فراترکیب به بررسی دقیق و عمیق در موضوع پرداخته و نتایج پژوهشی های گذشته که به صورت کیفی هستد را ترکیب کرده اند. در این راستا، با جست وجو در وب ساینس (2008-2018)، مگ ایران و مجلات دانشگاه تهران و کتاب های انگلیسی، 3615 پژوهش در حوزه مدیریت استعداد و مدیریت یکپارچه استعداد انتخاب شد که درنهایت 106 پژوهش از آن ها موردتحلیل محتوا قرار گرفت، از محتوای آن ها ابعاد و کدهای مربوط استخراج و با استفاده از آنتروپی شانون اولویت بندی شد. یافته های پژوهش: بر اساس یافته های پژوهش، کدهای مدیریت و برنامه ریزی جانشینی، یادگیری، درگیرکردن کارکنان مستعد، پذیرش سازمانی، ارتباط راهبرد استعداد با راهبرد کسب و کار، مدیریت مسیر پیشرفت و فرهنگ سازمانی، بیشترین تاثیر را دارند. محدودیت ها و پیامدها: حجم زیاد مقاله ها و بازه زمانی مورد بررسی، کار تحلیل پژوهش را سخت تر کرد. پیامدهای عملی: وجود یکپارچگی در مدیریت استعداد می تواند رهنمودی برای مدیریت منابع انسانی سازمان های کنونی و آینده باشد. سازمان های آینده با استعدادها و نسل نیروی انسانی متفاوتی مواجه هستند که نیاز به مدیریت یکپارچه استعداد دارند. ابتکار یا ارزش مقاله: پژوهش حاضر، توجه به استعدادها به عنوان چالش کنونی و آینده سازمان ها و برنامه ریزی به منظور ایجاد مدیریت یکپارچه در منابع انسانی براساس استعدادها را مدنظر قرار داده است.

مطالعه حاضر، به منظور طراحی مدل فرایند مدیریت استعداد اعضای هیات علمی برای دانشگاه های استعداد محور انجام گردید. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، آمیخته (کیفی-کمی) در دو مرحله می باشد. در مرحله کیفی با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته در بین 18 نفر از مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه های اصفهان، علوم پزشکی و صنعتی اصفهان به روش نمونه گیری هدفمند و با توجه به معیار اشباع داده ها، مولفه های مدیریت استعداد شناسایی و به روش تحلیل محتوا و با رویکرد قیاسی – استقرایی تحلیل شد. در مرحله کمی، آزمون الگو با رویکرد پیمایشی انجام شد. جامعه آماری در این بخش شامل تمامی اعضای هیات علمی که از سال 89 تا 94 در این سه دانشگاه جذب شده اند، بود. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم استفاده شد. حجم نمونه 130 نفر با استفاده از فرمول کوکران برآورد شد. سپس از طریق بکارگیری پرسشنامه محقق ساخته و با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری واریانس محور، بعد از آنکه روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و کارشناسان تأیید قرار گرفت، اعتبار همگرا 53/0 و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 81/0 وپایایی ترکیبی 83/0بدست آمد. 107 کد از داده های تحقیق کیفی استخراج شد که در7 طبقه اصلی دسته بندی گردید. یافته های بخش کمی نیز سازه فرایند مدیریت استعداد را که شامل هفت بعد مجزا، «شناسایی و تعیین نیازهای استعدادی، کشف منابع استعداد، جذب استعدادها، توسعه توانایی های بالقوه استعدادها، بکارگیری استراتژیک استعدادها، حفظ و نگهداری استعدادها، ارزیابی و همراستایی فعالیت های مدیریت استعداد» می باشد، را تایید کرد. در نهایت با توجه به داده های حاصل از تحقیق کیفی و کمی مدلی برای فرایند مدیریت استعداد اعضای هیات علمی در دانشگاه ها، پیشنهاد گردید.

هدف از نگارش مقاله حاضر، پاسخ به چند پرسش نظری درباره هویت و جنگ است. هیچ یک از پرسش ها به طور مستقیم به منشا پیدایی هویت نمی پردازند، بلکه چگونگی تداوم حس هویت طی جنگ را آشکار می کنند. این پرسش ها عبارتند از:1 - چرا در بحث های نظری درباره جنگ، پرداختن به موضوع هویت اهمیت می یابد؟2 - چه ارتباطی میان هویت، معنایابی و جنگ می توان یافت؟3 - معنایابی، تا چه حد بحث از هویت را به ابعاد ذهنی مربوط می کند؟برای پاسخ گویی به پرسش های بالا، متغیر مستقل روایت به مثابه ظرفی که مظروف معنا در آن جای می گیرد - در نظر گرفته شده است هم چنین متغیر جنگ به مثابه متغیر درجه دومی که از طریق گزینش یا پررنگ کردن برخی روایت ها و کنار گذاشتن یا کم رنگ کردن برخی دیگر و دخل و تصرف در چینش و آرایش آن ها به منظور سامان دادن به چارچوب نظام غیریت ساز و مرزبندی با محیط، معنای خاصی را شکل می دهد و به مدد تحریک افراد به جست و جوی آن معانی، هویتی یکپارچه و منسجم را از خلال آن به روایت ها و معانی مستتر در آن ها بارور می کند.